شرکت های ارائه دهنده اینترنت، گزینه های اتصال مختلفی را به مشترکین خود پیشنهاد می دهند که ADSL، VDSL و UFB یا اینترنت فیبری معروف ترین گزینه ها در بخش های گسترده ای از جهان هستند. درک تفاوت بین این گزینه ها به شما در انتخاب بهترین گزینه برای پوشش نیازهای اینترنتی تان کمک خواهد کرد.
ADSL مخفف عبارت Asymmetric Digital Subscriber Line بوده و نوعی از اتصال قدیمی DSL می باشد که از فرکانس های معمولی روی خطوط تلفن مسی استفاده می کند و نیاز به نصب خطوط مخصوص ندارد، بنابراین نسبت به انواع دیگر پهنای باند، ارزان تر و در دسترس تر می باشند. با استفاده از ADSL، می توانید سرعت دانلودی تا 24Mbps داشته باشید اما سرعت آپلود بسیار محدودتر است. هر دوی این سرعت ها تحت تأثیر موقعیت سیم ها، فاصله بین خانه شما و محل ارائه دهنده و هر نوع نویز یا تداخل روی خطوط هستند. اگر محل شما دورتر از ارائه دهنده اینترنت باشد، درست مانند این است که خدمات سطح پایینی را از کسانی که دور از شما هستند دریافت می کنید، به همین دلیل است که این نوع اتصال را نامتقارن می نامند. سرعت های بهتر از طریق ADSL2+ قابل دستیابی است که نسل جدیدی از اتصال ADSL موجود برای کسانی است که در محدوده دو کیلومتری تبادل زندگی می کنند.
VDSL مخفف عبارت Very-high-bitrate Digital Subscriber Line بوده و از نظر سرعت و رفتار نسبت به ADSL به اینترنت کابلی نزدیک تر است. حدوداً پنج برابر از نظر دانلود و ده برابر از نظر آپلود سرعت بیش تری دارد. در صورتی که در نزدیکی تأمین کننده باشید، ماکزیمم سرعت آپلود حدوداً 60 Mbps بوده و سیگنال با جریان بالا به اندازه سیگنال با جریان پایین قوی خواهد بود. VDSL استفاده مؤثرتری از خطوط تلفن دارد که از طریق پیکربندی ای به دست می آید که به طور مؤثری فاصله پیمایشی سیگنال را کوتاه می کند. فاصله های کوتاه تر به معنای افت کم تر و یک اتصال قابل اطمینان تر می باشد. میزان بیش تر پهنای باند، می تواند عملکرد کلی بهتری را نسبت به ADSL فراهم کند. با این حال، فاصله و موقعیت سیم می تواند بر VDSL تأثیرگذار باشد.
پهنای باند فرا سریع (UFB) که با نام اینترنت فیبری شناخته می شود، در مکان های بسیاری استفاده شده و نوید پتانسیلی به بزرگی 1 Gbps را برای آپلود و دانلود می دهد. اگرچه سرعت های حدود 300 Mbps رایج تر هستند، با این حال UFB پتانسیلی قوی برای رفع نیازهای خانگی و تجاری به عملکرد اینترنت قوی تر دارد. UFB از خطوط تلفن عبور کرده و از کابل های فیبر نوری کوچک تر و سبک تر با هادی شیشه ای استفاده می کند. این هادی ها به جای الکتریسیته، سیگنال های نوری را عبور می دهند تا در معرض مداخله ی سیم های الکتریکی یا آسیب ناشی از صدمات نوری قرار نگیرند. این امر منجر به یکی از شفاف ترین و سازگارترین اتصالات پهنای باندی می شود که می توان به دست آورد. ممکن است کسانی که در نواحی روستایی زندگی می کنند، اصلاً به UFB دسترسی نداشته باشند. با این وجود حتی اگر بتوانید ارائه دهنده ای را در ناحیه خود بیابید، سرعت و اعتمادپذیری یک اتصال فیبری برای کاربرانی مناسب خواهد بود که مقادیر داده زیادی را ارسال می کنند، خصوصاً مدیای دیجیتال. برخلاف اتصالات DSL، می توانید سطح یکسانی از عملکرد را صرف نظر از موقعیت به دست آورید.
انتخاب بهترین گزینه پهنای باند
دسترس پذیری و قیمت گذاری ، مهم ترین عوامل در انتخاب بین ADSL، VDSL و UFB برای اتصال اینترنت هستند. ابتدا از جستجوی موارد موجود در ناحیه خود شروع کرده و باید به یاد داشت که اتصال های DSL دوری شما را از تأمین کننده کاهش می دهد. سپس، در نظر داشته باشید چه نوع کاربر اینترنتی هستید. اگر تنها ایمیل و شبکه های اجتماعی را چک می کنید، ADSL می تواند نیازهای شما را رفع کند. ارسال و دریافت هر نوع مدیا نیاز به حداقل یک اتصال VDSL دارد. VDSL نیز انتخاب مقرون به صرفه ای برای کسب و کارهای کوچک است که شبکه های داخلی دارند. برای کاربران سنگین و خانه ها و کسب و کارهایی که چندین کامپیوتر یا وسیله در آن ها به مقادیر بسیار بالایی از داده در روز می پردازند، UFB عملکرد بهتری دارد.
وقتی که بدانید کدام اتصال پهنای باند برای شما مناسب است، باید بهترین نوع ممکن را خرید کنید. به پلن هایی که تأمین کنندگان مختلف از نرخ و بسته ارائه می دهند و نیز هزینه آن ها دقت کنید. شرکت های بزرگ تلکام همیشه بهترین گزینه نیستند بنابراین رقبا را نیز چک کنید. یافتن اتصال درست با هزینه ای که با بودجه شما همخوانی داشته باشد اطمینان می دهد که می توانید در وقت خود که در اینترنت سپری می شود صرفه جویی کنید.