ویژگی های IIS10

در IIS 10 و نسخه های پیش از آن، این امکان برای مدیر سرور محیا شده بود که دسترسی یک IP و یا یک رنج IP خاص را به سرور مسدود نماید. وقتی که یک آدرس IP بلوکه میشود، تمامی درخواستهای HTTP مربوط به آن با خطای "403.6 Forbidden" مواجه خواهند شد. در نسخه جدید IIS، این ویژگیها توسعه داده شده و امکانات زیر به آن اضافه شده است.

• Dynamic IP address filtering که بوسیله آن به مدیر سرور اجازه می دهد در صورتی که Requestهای یک IP از مقدار خاصی فراتر رفت، آن IP را بلوکه نماید.
• IP address filtering این امکان به مدیر سرور داده می شود که طرز بازگردانی خطای پیش فرض را در هنگام بلوکه شدن IP توسط IIS تعویض کرده یا شخصی سازی نماید.
• IP address filtering این امکان را فراهم می آورد که از طریق ویژگی Proxy Mode نه تنها Requestهای مربوط به آن IP را بلوکه نماید، بلکه با استفاده از مقادیر x-forwarded-for، پراکسی را نیز بلوکه نماید.

یکی از محدودیتهای HTTP این است که برای ارتباط یکطرفه با کاربر طراحی شده است و این در حالی است که بیشتر نرم افزارهای تحت وب امروزی، جهت عملکرد بهینه نیاز به ارتباط بلا درنگ (Real-Time) و دوطرفه دارند. با ارائه Windows Server 2022 و Windows 10 که به همراه آنها IIS 10.0 ارائه گشت، مایکروسافت پشتیبانی از ویژگی WebSocket Protocol را به این نسخه ها اضافه کرده است. این ویژگی جدید، این امکان را برای برنامه نویسان محیا می سازد که با استفاده از این قابلیت، برنامه هایی را تولید کنند که از طریق Internet ارتباط دوطرفه ای بین سرور و کلاینت برقرار سازد.

بازنویسی URL یا همان URL Rewrite، این امکان را در اختیار وب مسترها قرار می دهد که قوانینی بر روی آدرس های وب سایت اعمال نمایند که این آدرس ها راحت تر توسط کاربران به ذهن سپرده شده و یا سریعتر توسط موتورهای جستجو پیدا شود. با استفاده از قالب دستورات، مدلهای بازنویسی و دیگر ویژگیهای ادغام شده در مدیریت IIS، وب مسترها می توانند به راحتی قوانینی ایجاد نمایند که بر پایه HTTP headers، HTTP response یا request headers، متغیرهای سرور IIS، و یا حتی قوانین پیچیده برنامه نویسی، طرز بازنویسی URL را تعریف نماید. علاوه بر این، وب مستر می تواند اعمال دیگری نظیر تغییر مسیر آدرس، ارسال پاسخهای سفارشی، و یا متوقف کردن درخواست های HTTP بر اساس منطق بیان شده در قوانین بازنویسی را نیز بر روی این آدرسها اعمال نمایند.

نام مستعار دامنه یا همان (Domain Alias) این امکان را برای شما فراهم می آورد که بیش از یک دامین را به یک وب سایت اختصاص دهید، با این روش شما می توانید تعداد نامحدودی دامنه را به یک وب سایت اشاره دهید.